Sveti Feliks je bio svećenik u Rimu. Osuđen je na smrt za Dioklecijanova progonstva  303 godine. Dok su ga vodili na stratište, na cesti prema Ostiji, iz uznemirene mase izdvojio se neki  nepoznati čovjek koji je odvažno i glasno vikao kako je kršćanin i kako se želi pri­družiti svećeniku Feliksu u mučeništvu. Jedan od onih koji su vodili Feliksa, poznavajući dotičnoga, jednostavno mu reče neka se pridruži. Dotični se pri­družio i bio pogubljen zajedno s Feliksom. Kršćani, ne poznajući mu ime, prozvaše ga „Adauctus" (Pridruženi). Papa Damas, opjevavši mučeništvo ove dvo­jice  mučenika,   svjedoči   kako  je  svećenik  Veron sahranio  njihova   tjela u kripti Koimiodatova groblja na Ostijskoj  cesti, nedaleko sadašnje bazilike svetoga Pavla izvan zidina. Papa  je poslije tu kriptu preuredio.

Sveta Gaudencija, djevica i mučenica u Rimu, mučena s još  drugim trima.

Sveti Pamakrije, svećenik u Rimu, poznat po učenosti i svetosti.

Trideset mučenika u Kolonidi u Africi, koje pogubiše pogani.

Sveti Bonifacije  i  Tekla,  roditelji  dvanaest  sinova  mučenika u  Africi.

Sveti Fantin, monah  u Solunu. Bio je protjeran od Saracena iz svog samostana, brojne ljude je obratio na kršćanstvo i umro u dubokoj starosti.

Sveti Fakrije, priznavatelj u Meldenskom kraju.

Sveti Petar, priznavatelj u Laciju.